ayna

bugün barbaros bulvarında karşıya geçiyordum. malum cadde uzun ve arada ışık yok. var da, ya çok aşağıda, ya çok yukarıda. ortadan geçmek isteyen mecbur trafiğe dalcak. neyse ben de daldım. yarısını geçtim, ortadaki çiçekli çimenli bölgede yürüyordum, durağın hizasına geliyim de öyle geçeyim diye. trafik de sıkışık olduğundan (ne zaman değil ki) arabalara paralel, aynı hızda ilerliyordum.

yanımdaki arabanın camını açtı. şoför kadındı. "gideceğin yere bırakayım" dedi. yok demedi tabii ki. öfff. "bir şey istersem yapar mısın" dedi. bunu hakkaten dedi. dumur oldum doğal olarak. bi yandan ne isteyebilir ki diye düşünüp de bulamazken bir yandan evet dedim. "ayna mı açar mısın" dedi. sağ tarafdaki aynayı kasdediyordu. "ben açamıyorum da" diye de ekledi. tamam dedim.

o sırada yavaş yavaş ilerliyodu araba. atladım arkasından yola. arkasından dolanıp sağ tarafına geçecektim, aynayı açıp karşıya varcaktım. ama tam arkasındayken trafik açıldı, kadın bastı gaza, ben de arabanın peşinden gittim biraz, neyse ki az sonra yine tıkandı. açtım aynayı, gittim durağıma. böyle garip bir konuda yardım ettiğim için de çok mutlu oldum. asıl anlatacağım şey neydi onu da unutttum yazarken. yazıyı biteremedim ahahaha. neyse ilginç olaydı bence işte.